Tην αναδιαπραγμάτευση των τιμών των διοδίων παγώνει η κυβέρνηση, μέχρι να ηρεμήσουν οι αγορές και να κατευναστούν τα υψηλά spreads που ταλανίζουν την ελληνική οικονομία. «Περιμένουμε να αλλάξει το κλίμα της αγοράς για να ξεκινήσουμε τις διαπραγματεύσεις» τονίζουν στο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και παραδέχονται τη δυσκολία του εγχειρήματος υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για πέντε συμβάσεις οδικών έργων, στις οποίες εμπλέκονται περίπου 30 τράπεζες!Ωστόσο στελέχη τεχνικών εταιρειών υποστηρίζουν «ότι δεν μπορείς να παγώσεις κάτι το οποίο δεν έχει ξεκινήσει ποτέ» αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι οι εξαγγελίες έχουν μείνει μόνο στα λόγια. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε περίπτωση επαναδιαπραγμάτευσης είναι η αναθεώρηση του κόστους δανεισμού που εκτιμάται ότι μπορεί ακόμη και να πενταπλασιαστεί. Όταν συνάφθηκαν οι συμβάσεις παραχώρησης το κόστος των δανείων ήταν πολύ χαμηλότερο καθώς το spread βρισκόταν κάτω από τις 100 μονάδες βάσης. Τέτοιους όρους δεν πρόκειται να ξαναδούμε ποτέ» εξηγεί στέλεχος της ΓΕΚ Τέρνα και αποκαλύπτει ότι για να γίνει η αναδιαπραγμάτευση απαιτείται προεργασία τουλάχιστον έξι μηνών. Οι τεχνικές εταιρείες πάντως θεωρούν ότι εάν τελικά τεθεί θέμα διαπραγμάτευσης οι όροι δεν θα είναι τόσο επαχθής.Εκτός από τους οδηγούς, κερδισμένοι από την επιτάχυνση των διαδικασιών θα ήταν οι τραπεζίτες, οι οποίοι εκτιμάται ότι με τους όρους δανεισμού που συνάφθηκαν στο παρελθόν, σήμερα χάνουν χρήματα. Ζημιωμένο όμως βγαίνει και το δημόσιο το οποίο εάν ακολουθήσει το μοντέλο που έχει εξαγγείλει (ψαλίδισμα ή μηδενισμό των εισπράξεων από τα διόδια) χάνει πολύτιμους πόρους. Έσοδα 13 δις. ευρώ από την Ιόνια Οδό Ας δούμε όμως τι έλεγε πριν από λίγους μήνες, η κυβέρνηση για τα διόδια και τι έπραξε. Μπροστά στις οργισμένες αντιδράσεις του κόσμου, η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και ο αρμόδιος υπουργός και υφυπουργός κ. Δημήτρης Ρέππας και Γιάννης Μαγκριώτης είχαν δεσμευτεί ότι στις αρχές του έτους θα ξεκινούσε η επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων με τις τράπεζες και τις εταιρείες παραχώρησης προκειμένου να υπάρξει ένα εξορθολογισμός των διοδίων. Η πρότασή τους ήταν να περιοριστούν στο ελάχιστο τα έσοδα που θα κατέληγαν στα ταμεία του κράτους, με την ολοκλήρωση της κατασκευής των έργων χωρίς να θίγεται το σκέλος των εσόδων που αφορά τους παραχωρησιούχους (τις εταιρείες που τα κατασκευάζουν).Με βάση τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι ιδιώτες με το δημόσιο, με το πέρας της κατασκευαστικής περιόδου (υπολογίζεται σε μία τετραετία από σήμερα ή και λιγότερο ανάλογα με το έργο), οι τεχνικές εταιρείες θα εισπράττουν από τα διόδια μόνο τα έσοδα που απαιτούνται για την συντήρηση του δρόμου, εν αντιθέσει με ότι ισχύει σήμερα όπου εισπράττουν το σύνολο προκειμένου να καλύψουν την χρηματοδότηση των έργων. Το υπόλοιπο -κατά μέσο όρο το 85% των εσόδων των διοδίων- θα επιστρέψει στα δημόσια ταμεία για να καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησης νέων έργων, για τα επόμενα 30 χρόνια, που είναι η διάρκεια των συμβάσεων παραχώρησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι για την κατασκευή της Ιόνια Οδού (από Αντίρριο έως Γιάννενα), το δημόσιο με βάση τους υπολογισμούς του 2007 προσδοκούσε έσοδα ύψους 13 δις. ευρώ μέχρι το 2037 ενώ σε ανάλογα επίπεδα κινούνται και τα έσοδα από την Ολυμπία Οδό που κατασκευάζει το Κόρινθος-Πάτρα. Από τον κανόνα αυτό έχουν εξαιρεθεί δύο έργα (Ε65 και Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα), τα οποία εμφανίζουν περιορισμένα έσοδα από τα διόδια και θα επιδοτηθούν από το κράτος για να μπορέσουν να είναι βιώσιμα. Το ζητούμενο επομένως είναι εάν η κυβέρνηση θα δεχτεί να απωλέσει αυτούς τους σημαντικούς πόρους σε μια περίοδο σφικτής δημοσιονομικής πολιτικής που υπολογίζεται και το τελευταίο σέντ που μπορεί να αξιοποιηθεί για να βουλώσει τις μαύρες τρύπες.
