27 Ιουλ 2019

Η ιστορία ποτέ δε λέει αντίο, μας κλείνει το μάτι και λέει..., θα τα ξαναπούμε!



Η αντιφασιστική εκδήλωση της επιτροπής μας στις φυλακές του Ωρωπού που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στις 24 Ιουλίου 2019., θα μείνει για πολλά χρόνια χαραγμένη στη μνήμη μας. 

Η προσέλευση του κόσμου που γέμισε ασφυκτικά το χώρο της εκδήλωσης, τα τραγούδια του μουσικού μας σχήματος "εκ των ενόντων" που μίλησαν στη καρδιά και την ψυχή μας, οι παρεμβάσεις των Κώστα Μανταίου και Γιάννη Ξαρχουλάκου από την πλευρά του ΣΦΕΑ, η ταινία "Τηλεκοντρόλ" του Group Theatry που σκιαγράφησε τη δημοκρατία της μεταπολίτευσης και φυσικά η παρουσία του Μανώλη Γλέζου που μας τίμησε για μια φορά ακόμα αποτέλεσαν το καλύτερο έναυσμα για τους νέους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.

H Αναστασία Κοντορούδα ανοίγει την εκδήλωση από την πλευρά της Επιτροπής Αγώνα Ωρωπού με τα παρακάτω λόγια:
Φίλοι και φίλες καλώς ήρθατε
Μια παλιά ιστορία λέει πως κάποτε σε μια πολιτεία ήταν ένας βασιλιάς ισχυρός και δυνατός. Μα έπεσε από το άλογό του, τα πόδια του αχρηστεύτηκαν και έπρεπε να περπατά με δυο δεκανίκια. Η οργή του φούντωνε καθώς έβλεπε τους υπηκόους του, φτωχούς και πλούσιους να περπατάν πάνω στα γερά τους πόδια, μέχρι που έβγαλε μια διαταγή, πως σε κείνη την πολιτεία, όλοι μα όλοι ,άντρες, γυναίκες, πλούσιοι και φτωχοί, νέοι και γέροι έπρεπε να περπατούν με δεκανίκια. Και οι περισσότεροι συμμορφώθηκαν με τις διαταγές του βασιλιά τους. 'Οσοι όμως αρνήθηκαν τα δεκανίκια, τους πέταξαν στα μπουντρούμια και γρήγορα τους πέρασαν από το μαχαίρι. Και από τότε οι άνθρωποι, σε κείνη την πολιτεία έμαθαν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα, να μαθαίνουν τα πρώτα τους γράμματα, να παίζουν και να γελούν πάνω στα δεκανίκια. Να μοχθούν και να καρπίζουν τη γη πάνω στα δεκανίκια, να χαίρονται ,να κλαίνε να γεννοβολούν ,να πεθαίνουν πάνω στα δεκανίκια....
Σήμερα είμαστε σε έναν χώρο, στις παλιές φυλακές του Ωρωπού, στον οποίο όταν η Ελλάδα μπήκε στον γύψο, κατά την προσφιλή έκφραση του δικτάτορα, βρέθηκαν φυλακισμένοι εκείνοι που πέταξαν μακριά τα δεκανίκια του φόβου και αγωνίστηκαν για την λευτεριά και την αξιοπρέπεια.
Η ιστορική μνήμη δεν είναι για '' ψυχικά νοσούντες'', όπως είπε η υφυπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου, η ιστορική μνήμη δεν είναι το ειρωνικό μειδίαμα και η απαξιωτική έκφραση του πρωθυπουργού... ''και ποιος σημερινός 17χρονος νοιάζεται για το τι έκανε ένα τρίκυκλο το 1963'', αναφερόμενος στη δολοφονία Λαμπράκη. Η ιστορική μνήμη δεν είναι η λαμπρή δεξίωση στο προεδρικό μέγαρο. Η ιστορική μνήμη δεν κλείνεται μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου, δεν είναι απλά μια ημερομηνία. Είναι μια αφορμή. Είναι μια αφορμή για να διαλέξουμε πλευρά, να πάρουμε θέση απέναντι στα σκοτάδια της εποχής μας.
Είναι μια αφορμή για να αντιταχθούμε στους πολέμους που αιματοκυλούν τον πλανήτη, στη Συρία, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη, το Κουρδιστάν...
Είναι μια αφορμή για να αγκαλιάσουμε τα θύματα αυτών των πολέμων, τους πρόσφυγες, να υπερασπιστούμε τα θύματα των πολέμων και όχι την καθαρότητα και την ασφάλεια της Ευρώπης, να αγωνιστούμε όχι για να σωθούν τα σύνορα αλλά οι άνθρωποι.
Είναι μια αφορμή για να αντιπαλέψουμε την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς, όπως θέλει ο φασίστας Σαλβίνι μετατρέποντας τη Μεσόγειο σε ένα απέραντο νεκροταφείο.
Είναι μια αφορμή να αγωνιστούμε ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές, στην καταστολή προς τους ''απόκληρους'' της κοινωνίας μας, ενάντια στον εθνικιστικό και φυλετικό λόγο και να υπερασπιστούμε το διαφορετικό στην εποχή της κανονικότητας, που οδηγεί στον εκφασισμό της κοινωνίας.
Είναι μια αφορμή για να αγωνιστούμε ενάντια σε μια προκρούστεια κοινωνία και να αντιπροβάλλουμε μια κοινωνία ελευθερίας, δικαιοσύνης, ισότητας, ανθρώπινων δικαιωμάτων και αξιοπρέπειας... γιατί την ιστορία την γράφουν οι λαοί.
Η Επιτροπή Αγώνα Ωρωπού και η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Διονύσου με τους αγώνες ης ενάντια στα διόδια, ενάντια στην νεοναζιστική παρουσία στον Ωρωπό, με τη συμπαράσταση στους πρόσφυγες και μετανάστες της περιοχής, με τις παρεμβάσεις και τις εκδηλώσεις της αντιπαλεύει την αδιαφορία και προκρίνει την έννοια του πολίτη. Με τις ισχνές της δυνάμεις προχωρά από το φθινόπωρο σε χώρο που παραχωρήθηκε από τον Δήμο, εδώ στις φυλακές, σε ένα μεγάλο και ουσιαστικό βήμα, στη δημιουργία του σχολείου για πρόσφυγες και μετανάστες και εδώ πια η συνδρομή όλων σας είναι κάτι περισσότερο από αναγκαία.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τα μέλη του Συνδέσμου φυλακισθέντων και εξορισθέντων αντιστασιακών, Κ. Μανταίο και Γ. Ξαρχουλάκο για τη συμμετοχή τους στην αποψινή εκδήλωση. Το μουσικό σχήμα ''Εκ των ενόντων' ',την ομάδα Group Theatry για την προβολή της ταινίας του ''Τηλεκοντρόλ'' και τους εκπαιδευτικούς Μ .Αποστολάκη, Α. Γιαννοπούλου, Ν. Ζαχαράτου και Ε. Καραγκούνη για την παραχώρηση των βίντεο.


Ευχαριστούμε και κάθε ένα από εσάς που ήρθατε ξεχωριστά και ξέροντας πως από την αποψινή εκδήλωση θα φύγετε ''κρατώντας ''κάτι, ένα στίχο, μια εικόνα, έναν λόγο, κρατήστε και αυτό...
''
η ιστορία ποτέ δε λέει αντίο, μας κλείνει το μάτι και λέει... θα τα ξαναπούμε'...






*περισσότερα video και φωτογραφίες στο FB της επιτροπής μας  : https://www.facebook.com/diodiastop