Την Παρασκευή 17-09-2010 στη Βουλή των Ελλήνων ο Υπουργός μεταφορών Υποδομών και Δικτύων κος Δ. Ρέππας κατά τη διαδικασία του Κοινοβουλευτικού ελέγχου αναφέρθηκε σ’ όλο το φάσμα υλοποίησης και προβλημάτων των δημοσίων έργων μεταξύ αυτών και στις συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών οδών (Ε.Ο).
Ειδικότερα αναφέρθηκε σε όρους που έχει δεσμευτεί το Δημόσιο στους οποίους δεν μπορεί να ανταποκριθεί, είναι άδικοι και δημιουργούν προβλήματα στους πολίτες π.χ διόδια και κατέκρινε την προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. που συμφώνησε μ’ αυτούς.
Έχει δίκιο ο κος Υπουργός στις αιτιάσεις του αυτές αλλά φαίνεται ότι λησμονεί ότι και το κόμμα του σαν αξιωματική αντιπολίτευση υπερψήφισε τους νόμους που κυρώνουν αυτές τις συμβάσεις. Μπορεί για παράδειγμα ο κος Υπουργός να μας απαντήσει γιατί συμφώνησε σε όρους των συμβάσεων με βάση τις οποίες:· Ο παραχωρησιούχος δικαιούται να εγκαταστήσει σταθμούς διοδίων σε όποιες θέσεις κρίνει κατάλληλες χωρίς περιορισμό, που σε συνδυασμό με το ύψος των διοδίων τελών καθιστά τη χρήση της Ε.Ο. απαγορευτική για τους πολίτες.
· Ο παραχωρησιούχος σε περίπτωση αθέτησης υποχρεώσεων του Δημοσίου δικαιούται να ζητήσει αποζημίωση από το Δημόσιο με ασαφείς προϋποθέσεις , με μη καθορισμένα ποσά ανά αθέτηση και χωρίς ανώτατο όριο των αποζημιώσεων αυτών; Αντίθετα σε περίπτωση αθέτησης υποχρεώσεων από τον παραχωρησιούχο όλα τα παραπάνω προσδιορίζονται σ’ ότι αφορά την αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου.
· Το σύνολο των απαλλοτριώσεων έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το αργότερο σε δώδεκα μήνες από το Ελληνικό δημόσιο ενώ αυτό είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον;
Πέρα όμως από τα παραπάνω φάνηκε η προσπάθεια του Υπουργού να δικαιολογήσει τις εταιρείες για τις καθυστερήσεις που έχουν σημειωθεί και για τη μη τήρηση συμβατικών υποχρεώσεων επικαλούμενος αδυναμίες του Δημοσίου.
Ισχύει όμως αυτό?
Μπορεί λοιπόν να μας εξηγήσει ο κος Υπουργός γιατί:
Α) Θέτει θέμα κατασκευής του παράλληλου οδικού δικτύου που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο πολίτης εναλλακτικά της Ε.Ο. σαν υποχρέωση του ελληνικού Δημοσίου ενώ αυτό αποτελεί συμβατική δέσμευση για τον παραχωρησιούχο όπως αυτό καθορίζεται στη σύμβαση που κυρώθηκε με το νόμο 3555/2007 άρθρο 4 παρ. 4.3.3;
Β) Γιατί στο υφιστάμενο τμήμα της Ε.Ο. από Μεταμόρφωση μέχρι Λαμία όπου δεν υπήρχε θέμα απαλλοτριώσεων οι κατασκευές βελτίωσης, συντήρησης και προστασίας του περιβάλλοντος, παρότι έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι τον Αύγουστο του 2009 είναι ακόμα σε εξέλιξη ενώ κάποιες δεν έχουν καν αρχίσει;
Γ) Ενώ αναφέρεται σε καθυστερήσεις του δημοσίου στις απαλλοτριώσεις δεν αναφέρεται, σ’ ότι αφορά τη σύμβαση παραχώρησης που κυρώθηκε με το νόμο 3555/2007 (ΠΑΘΕ-ΙΟΝΙΑ ΟΔΟΣ), σε μη υποβολή από πλευράς παραχωρησιούχου του κτηματολογίου των απαιτούμενων συμπληρωματικών απαλλοτριώσεων για τους συμπληρωματικούς χώρους; Χωρίς αυτά τα δεδομένα είναι ευνόητο ότι το σύνολο των απαλλοτριώσεων δεν μπορεί να ολοκληρωθεί αλλά γι’ αυτό δεν φέρει ευθύνη το Ελληνικό Δημόσιο αλλά ο παραχωρησιούχος.
Τέλος γιατί ο κος Υπουργός σε μια τέτοια εκτενή συζήτηση, στην οποία επικαλέστηκε πολλές φορές το δημόσιο συμφέρον, δεν αναφέρθηκε στην από 01-07-2010 καταγγελία 10 θεσμικών προσώπων της Β.Α. Αττικής για μη τήρηση συμβατικών και περιβαλλοντικών όρων που αποτελούν σύμφωνα με τη σύμβαση Γεγονότα Αθέτησης της παραχωρησιούχου εταιρείας και έχουν επιφέρει μέχρι τότε ζημία στο Ελληνικό Δημόσιο ύψους 199 εκατομμυρίων ευρώ; Διεξήγαγε έρευνα για την καταγγελία αυτή και ποια ήταν τα αποτελέσματά της;
