6 Φεβ 2013


Μια συνεδρίαση για τα διόδια στο Δημοτικό Συμβούλιο Κατερίνης, που διήρκησε τέσσερις ώρες, για να καταλήξει στη συγκρότηση μιας επιτροπής που θα προχωρήσει σε συναντήσεις και θα διοργανώσει ένα συλλαλητήριο, αποδεικνύει πρωτίστως την απουσία συνεννόησης μεταξύ των φορέων για ένα θέμα που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, εδώ και δέκα ημέρες, όταν κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να βρίσκονται στους δρόμους.

Με βασικό αίτημα τη διοργάνωση παμπιερικής κινητοποίησης σε ένα αόριστο μέλλον, με τους πολίτες να αγωνίζονται στα διόδια - σε χρόνο ενεστώτα - με τη φυσική τους παρουσία, τουλάχιστον τα αντανακλαστικά κάποιων θα έπρεπε να λειτουργήσουν και να μην εξαντληθούν οι τοποθετήσεις, με διαπιστώσεις που γνωρίζει ο καθένας μας και έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί από τους περισσότερους.

Και όταν υπάρχει μια Επιτροπή Αγώνα κατά των Διοδίων, με ιστορία τόσων χρόνων, που και στο παρελθόν απέδειξε ότι συμπαρέσυρε μια κοινωνία και μια κατά κανόνα ηττοπαθή πολιτική ηγεσία του Νομού σε κινητοποιήσεις και ανέδειξε το θέμα των διοδίων, τουλάχιστον να μην την απαξιώνουμε. Έστω και αν όλοι αντιλαμβανόμαστε την ορθή λειτουργία και τους κανόνες ενός δημοτικού συμβουλίου.

Και πολύ περισσότερο όταν ακούμε ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος θα μελετήσει τη σύμβαση, όταν αυτή έχει ήδη μελετηθεί εδώ και χρόνια, από κάποιους δικηγόρους που δεν αποστασιοποιούνται από τους κοινωνικούς αγώνες και υπερασπίζονται τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Αυτά για την αποκατάσταση της ιστορικής αληθείας (sic).

Το ζήτημα των διοδίων είναι πολιτικό. Και με πολιτικό τρόπο θα λυθεί. Και οι κινητοποιήσεις αυτόν τον σκοπό εξυπηρετούν. Δεν γίνονται για να δείξει ο καθένας το μπόι του. Αλλά για να λυθεί ένα υπαρκτό πρόβλημα. Δεν πρόκειται για ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Ποιος θα τα πει καλύτερα και ποιον θα χειροκροτήσουν περισσότερο. Αλλά για μια διαδικασία που έχει ένα σκοπό.

Και επειδή αργήσαμε, όπως πολύ σωστά ακούστηκε, δεν υπάρχει χρόνος για άλλες συσκέψεις. Χρειάζονται απλές πρακτικές. Όπως το δημαρχείο έμεινε κλειστό για τρεις εβδομάδες, με την κινητοποίηση των δημοτικών υπαλλήλων, που αγωνίστηκαν ενάντια στις απολύσεις των συναδέλφων τους, θα μπορούσε να ξαναγίνει. Και ας μας επιτρέψουν οι δημοτικοί υπάλληλοι, που έκοψαν πρόσφατα την πίτα τους και χόρεψαν και καλά έκαναν, να θεωρούμε ότι θα ήταν πρέπον να συμμετάσχουν και αυτοί στους αγώνες της τοπικής κοινωνίας, που δεν είναι ξέχωροι από τους δικούς τους αγώνες, τους οποίους όλοι υπερασπιστήκαμε.

Θέμης Κωτούλας

Υ.Γ. Τώρα, όσον αφορά στο εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επιχειρούν κάποιοι να δημιουργήσουν με φραστικές επιθέσεις στους βουλευτές και νταηλίκια και απαξιωτικές εκφράσεις και δήθεν αναλύσεις περί φασισμού, ας μας επιτρέψουν να διαφωνήσουμε. Γιατί, μπορεί ο φασισμός και ο ναζισμός να ήταν ένα ιστορικό φαινόμενο που εμφανίστηκε κάποτε, όμως η πρακτική της ισοπέδωσης και του "εναντίον όλων για να αισθανθώ εγώ καλύτερα", έτσι ονομάζεται.

Φασισμός είναι να νομίζεις ότι μόνο εσύ έχεις δίκιο και οι άλλοι είναι προδότες και ανθέλληνες. Φασισμός είναι να θέλεις να επιβάλεις την άποψή σου δια της βίας, ή με τη δυνατότερη φωνή, ή να τους βάζεις όλους στο ίδιο τσουβάλι. Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι, ούτε όλοι οι πολίτες. Δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι αλήτες και ρουφιάνοι και ούτε όλοι οι αστυνομικοί εθισμένοι στη βία. Αυτά είναι αυτονόητα.


Πηγή: