Mέσα στον Ιανουάριο του
2013, είκοσι πολίτες της Λάρισας και του Βόλου μέλη των πρωτοβουλιών ενάντια
στα διόδια παραπέμπονται σε δίκη στο μονομελές πλημμελειοδικείο Λάρισας. Η
κατηγορία που τους βαρύνει αφορά ότι «…διέγειραν από κοινού δημοσίως σε
διάπραξη πλημμελήματος και παρότρυναν τους διερχόμενους οδηγούς...να
εξαναγκάσουν με την βία ή με απειλές τους εισπράκτορες διοδίων της εταιρείας
Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου να επιτρέψουν την διέλευση αυτών σηκώνοντας τις
μπάρες» για το άνοιγμα σταθμών διοδίων στα πλαίσια πανελλαδικών κινητοποιήσεων.
Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει παράβαση του άρθρου
184 του 1951(!) του Ποινικού Κώδικα το οποίο ανασύρεται αίφνης από τα συρτάρια
της μετεμφυλιακής περιόδου, βάσει του οποίου ποινικοποιούνται οι ιδέες και το
φρόνημα, γεγονός που αποτελεί κατάφορη παραβίαση των δημοκρατικών και
συνταγματικών ελευθεριών. Πρόκειται για διώξεις τρομοκράτησης που στοχεύουν στη
φίμωση κάθε πολίτη που εναντιώνεται και διαμαρτύρεται στις μνημονιακές
πολιτικές εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας. Είναι ευθεία βολή στην καρδιά
όλων των κινημάτων του λαού μας που υιοθετούν την αντίσταση στην πράξη, που
λένε όχι στα διόδια και την παράδοση του δημόσιου αγαθού των δρόμων στους
μεγαλοεργολάβους, που αρνούνται τα χαράτσια ,τα πανάκριβα εισιτήρια στα μέσα
μεταφοράς, τους δυσβάσταχτους φόρους. Είναι επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους
που αντιστέκονται στα μνημόνια της τρικομματικής κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής
Ένωσης και του ΔΝΤ που αρνούνται τη βία της φτώχειας, της πείνας και της
ανεργίας.
Η κρατική καταστολή, ο αυταρχισμός, η κατάργηση
κάθε δημοκρατικού δικαιώματος είναι απαραίτητο στήριγμα για την επιβολή του
κοινωνικού μεσαίωνα. Θεωρούμε ότι η δίκη αυτή αποτελεί σαφή ποινικοποίηση του
μαζικού πολιτικού κινήματος ενάντια στα διόδια και σε οποιαδήποτε πράξη αντίστασης.
Η παραπομπή με τις διατάξεις του 184 του ΠΚ περί αυτουργίας έρχεται με
εμφαντικό τρόπο να προωθήσει την ποινικοποίηση των ιδεών και γι’ αυτό αποτελεί
κατάφωρη παραβίαση των δημοκρατικών και συνταγματικών ελευθεριών και
ποινικοποίηση του φρονήματος. Η Α ΕΛΜΕ-Θ. εκφράζει την καθολική και αμέριστη
συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές. Αναγνωρίζοντας την
πολιτική σημασία της δίκης και επειδή θεωρούμε ότι δεν δικάζονται μεμονωμένα
άτομα αλλά όλες οι κοινωνικές αντιστάσεις του λαού μας, απαιτούμε την αθώωση
τους.
Οι
κοινωνικοί αγώνες δεν είναι παράνομοι, αλλά δίκαιοι και αναγκαίοι
Πηγή:
http://aelmethe.blogspot.gr/
http://users.otenet.gr/~aelmethe/aelme/0074.pdf
